Барлығы Қытайдың туу көрсеткішін арттыру үшін белсенді түрде әрекет етіп жатқанын біледі. Бұл мақсатта ел барлық бағыттар бойынша шара қолдануда. Алдымен туу мәселесіне кірісті: 2016 жылы бұрынғыдай бір баламен шектелмей, екі бала сүюге рұқсат берілді, ал 2021 жылы үш балаға рұқсат етілді, 2022 жылдан бастап іс жүзінде бала санына шектеу жойылды. Сонымен қатар, баласы бар отбасыларға салықтық жеңілдіктер енгізілді, жас отбасыларға тұрғын үйге арналған субсидиялар берілді, балабақшалар мен мектептердің бағасы төмендетілді. Соңғы екі-үш жыл ішінде абортқа қарсы үгіт-насихат басталды, ал қазіргі таңда медициналық себептерсіз жасалатын түсіктерге тыйым салу тәжірибесі енгізіле бастады.
Неке санын арттыру үшін неке тіркеу рәсімі жеңілдетілді, ал ажырасу санын азайту мақсатында 2021 жылы 30 күндік "суыту кезеңі" енгізілді — бұл ерлі-зайыптыларға шешім қабылдамас бұрын ойланып-толғануға мүмкіндік беру үшін жасалды. 2024 жылы ажырасуға байланысты міндетті кеңестер енгізілді, онда әсіресе балалы жұптар үшін ажырасудың ұзақ мерзімді салдары түсіндіріледі.
Қытайда неке саны 2013 жылы 13,5 миллионға жетіп, ең жоғары көрсеткішке шыққан, алайда 2024 жылы бұл көрсеткіш 6,1 миллионға дейін құлдырады. Ажырасудың шарықтау шегі 2015 жылы тіркелді – 3,8 миллион, ал 2024 жылы — 2,6 миллион. Дегенмен, ажырасу мен некенің арақатынасы бойынша 2024 жылы рекорд тіркелді — 43%.
2025 жылғы 1 ақпаннан бастап ажырасуларға қаржы арқылы соққы жасау қолға алынды — жаңа неке заңы күшіне енді. Бұл заңға сәйкес, неке қиылғанға дейін алынған мүлік құжатта басқа жұбайдың аты көрсетілсе де, бастапқы иесіне қайтарылады. Қымбат сатып алулар — мысалы, пәтер немесе үй — енді автоматты түрде тең бөлінбейді, әр жұбайдың қаржылық үлесіне қарай бөлінеді. Мәселен, бір жұбайдың ата-анасы сыйлаған баспана сол жұбайдың меншігі болып қала береді. Сонымен қатар, бала тәрбиесі мен үй шаруасындағы еңбек мүлікті бөлу кезінде отбасыға қосқан үлес ретінде есептелмейді, себебі ол ақысыз еңбек ретінде қарастырылады. Тек нақты қаржылық үлес қана ескеріледі. Бұдан байқауға болады, бұл өзгерістер ажырасуды әйелдер үшін тиімсіз ету мақсатында жасалған, себебі Қытайда ажырасу бастамасын әйелдер ерлерге қарағанда төрт есе жиі көтереді.
Қорыта айтқанда, Қытай туу көрсеткішін арттыру үшін барлық бағытта күрес жүргізуде және бұл мәселеге кешенді әрі ымырасыз түрде қарауға бел буған жалғыз ел. Ал демократиямен айналысатын басқа елдерде қандай да бір қаржылық немесе салықтық ынталандырулар нәтиже берген жоқ. Егер Қытай демографиялық мәселесін шешуде табысқа жетсе, өзге мемлекеттер де оның тәжірибесін қолданатын болады деп ойлаймыз.